هفته گذشته گفتیم، پول‌توجیبی ابزار خوبی برای آموزش مهارت مدیریت پول در کودکان است. آن‌ها را با سه مفهوم خرج، پس انداز و بخشش آشنا کردیم و دربارۀ هزینه‌های طول یک هفته صحبت کردیم این بار یک هدف پس‌اندازی تعیین کنید. خرید چیزی که به پس‌انداز احتیاج دارد. هر هفته درصدی از پول‌توجیبی را برای رسیدن به آن هدف در شیشۀ مخصوص پس‌انداز بریزید. کودک شما می‌تواند فرایند جمع شدن پول و رسیدن به مبلغی بزرگ را به چشم خود ببیند. اگر فرزند شما از دنیای کودکی خارج شده و آرزوهایش کمی رنگ و بوی بزرگسالانه گرفته، می‌توانید این پس‌انداز را برای چند ماه ادامه دهید. بچه‌های کوچک‌تر صبر زیادی ندارند و یک ماه برای آن‌ها به اندازۀ یک عمر طول می کشد، هنگام انتخاب هدف پس‌انداز، حواس‌تان باشد، هدف این بچه‌ها خیلی گران نباشد تا بتوانند زودتر به آن برسند و از کل ماجرا ناامید نشوند.

از طرف دیگر بچه‌ها باید بدانند پول فقط برای خرج و پس‌انداز نیست. زندگی در جامعه نیازمند توجه به دیگران است. برای آن‌ها توضیح دهید بخشش پول چطور می‌تواند تأثیر فزاینده‌ای داشته باشد. گذشتن از این پول هم دهنده را خوشحال و هم گیرنده را دلگرم می‌کند.

خرج از دخل جلو نزند

 مهم‌ترین درس بودجه‌بندی این است که بچه‌ها یاد بگیرند خرج‌شان از دخل‌شان جلو نزند. اگر آن‌ها با برنامه و دقیق پیش بروند و در آخر برنامه، روی نقطۀ سر به سر قرار بگیرند، خیلی خوب است. البته می‌توانند از ترفندهای خرید ارزانتر، مثل خرید از حراجی‌ها و توجه به تفاوت نیاز و خواسته، استفاده کنند و در پایان مازاد بودجه داشته باشند. همان چند سکه و اسکناسی که ته شیشۀ خرج باقی مانده، می‌تواند بچه‌ها را به ابرقهرمان ماجرای بودجه‌بندی تبدیل کند.

گاهی هم ممکن است بچه‌ها نکتۀ بودجه‌بندی را نگیرند و با کسری بودجه مواجه شوند. خیلی آن‌ها را از این اتفاق نترسانید. دولت‌ها هم هنوز نتوانسته‌اند به توازن در بودجه دست پیدا کنند. اما اگر بچه‌ها بدانند پول‌شان از منبع بی پایانی تأمین نمی‌شود و نمی‌توانند همه چیز را با هم داشته باشند، تمایل بیشتری برای حرکت روی برنامه و بودجه‌بندی نشان خواهند داد.

این مطلب را در هفته‌نامۀ اطلاعات بورس بخوانید.